Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα

Τα Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) είναι μολύνσεις που μπορεί να μεταφερθούν από το ένα άτομο στο άλλο μέσω της σεξουαλικής επαφής. Οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες (15 – 24) είναι αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο να αποκτήσουν ΣΜΝ.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η σεξουαλική επαφή περιλαμβάνει περισσότερα από τη διείσδυση. Η σεξουαλική επαφή περιλαμβάνει τα φιλιά, το στοματικό έρωτα και τη χρήση «παιχνιδιών», όπως οι δονητές. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει «ασφαλές σεξ». Η μόνη πραγματικά ασφαλής επιλογή είναι η αποχή Το σεξ σε μια μονογαμική σχέση όπου κανένας από τους δύο δεν πάσχει από κάποιο ΣΜΝ θεωρείτε επίσης ασφαλές. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα φιλιά είναι μια ασφαλής δραστηριότητα. Δυστυχώς, η σύφιλη, ο έρπης και άλλες αρρώστιες μπορεί να προκληθούν από αυτή τη φαινομενικά ακίνδυνη πράξη. Επίσης, όλες οι άλλες μορφές σεξουαλικής επαφής εμπεριέχουν ορισμένους κινδύνους. Τα προφυλακτικά θεωρείτε γενικά ότι προστατεύουν από ΣΜΝ. Τα προφυλακτικά μπορεί να μας προστατεύσουν από ορισμένες ασθένειες όπως το AIDS και η βλεννόρροια. Παρόλα αυτά, είναι λιγότερο αποτελεσματικά απέναντι στον έρπη, τριχομονάδωση, και τη χλαμύδια. Τα προφυλακτικά μας παρέχουν μικρή προστασία απέναντι στον ιό των κονδυλωμάτων (HPV), την αιτία των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
Αν νομίζεις ότι πάσχεις από κάποιο ΣΜΝ ή κάποια παρόμοια πάθηση, πήγαινε αμέσως σε ένα γιατρό.

Γιατί να θέλω να εξεταστώ για σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις (ΣΜΜ);
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ΣΜΜ. Κάποιες, όπως το AIDS μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, ακόμα και θάνατο. Μερικές, όπως η χλαμύδια και η βλεννόρροια μπορεί να προκαλέσουν στειρότητα (να μη μπορείς να μείνεις έγκυος). Ο κίνδυνος ανάπτυξης σοβαρών προβλημάτων υγείας από ΣΜΜ μπορεί να ελαττωθεί αν η μόλυνση διαγνωστεί νωρίς, το καλύτερο πριν ακόμα και από την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Αν έκανες σεξ χωρίς προφυλάξεις (χωρίς να χρησιμοποιήσεις προφυλακτικό), υπάρχει κίνδυνος να έχεις κάποιο ΣΜΜ. Η εξέταση μειώνει τους κινδύνους.

Δεν έχω συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πάσχω από κάποια Σεξουαλικά Μεταδιδόμενη Μόλυνση (ΣΜΜ);
ΟΧΙ. Οι περισσότεροι από όσους έχουν κάποια ΣΜΜ δεν έχουν συμπτώματα. Αν έκανες σεξ χωρίς προφυλακτικό, υπάρχει κίνδυνος να έχεις κάποιο ΣΜΜ, ακόμα και αν δεν έχεις συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να το μεταδώσεις και σε κάποιον άλλο.

Πως κολλάει το AIDS κάνοντας σεξ;
Ο ιός του AIDS (HIV) υπάρχει στο αίμα, τα σεξουαλικά υγρά όπως τα υγρά του κόλπου (στις γυναίκες) και το σπέρμα (στους άντρες). Κατά τη διάρκεια του σεξ, ο ιός HIV μπορεί να περάσει μέσα από τα σεξουαλικά υγρά του ενός στο αίμα του άλλου, ειδικά εκεί που δέρμα ή η μεμβράνη είναι λεπτή όπως στον κόλπο, την ουρήθρα ή τον πρωκτό.

Μπορεί να κολλήσει κάποιος ΣΜΜ από το στοματικό έρωτα;
ΝΑΙ. Η πιο κοινή μόλυνση που περνάει από το στόμα είναι ο έρπης – κάποιος που έχει ανοιχτές πληγές μπορεί να μολύνει τον άλλο με έρπη των γεννητικών οργάνων μέσω του στοματικού έρωτα. Μολύνσεις όπως η βλεννόρροια μπορεί να περάσουν στο λαιμό κατά τη διάρκεια στοματικού έρωτα. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να κολλήσει και ο ιός HIV μέσα από το στοματικό έρωτα, αν κάποιος καταπιεί σπέρμα μολυσμένο από τον ιό HIV.

Πως θα το καταλάβω αν έχω τον ιό HIV?
Ο μόνος σίγουρος τρόπος να καταλάβει κανείς αν έχει τον ιό HIV είναι να κάνει την ειδική εξέταση αίματος. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μολυνθεί από τον ιό και να μην το ξέρουν, καθώς δεν έχουν συμπτώματα. Όταν αναπτυχθούν τα συμπτώματα, μπορεί να μοιάζουν με συμπτώματα από άλλες αρρώστιες. Η εξέταση αίματος, λοιπόν, είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος να ανιχνεύσουμε την ύπαρξη του ιού HIV.

Κοινά Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα
Αυτά είναι μερικά ΣΜΝ:
? Χλαμύδια – Η χλαμύδια είναι ένα πολύ επικίνδυνο ΣΜΝ καθώς συνήθως δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Το 75% των γυναικών που έχουν μολυνθεί και το 25% των ανδρών δεν έχουν κανένα σύμπτωμα.
? Βλεννόρροια - Η βλεννόρροια είναι ένα από ΣΜΝ που αναφέρονται πιο συχνά. Στο 40% των θυμάτων αν δε δεχτούν θεραπεία και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και στειρότητα.
? Ηπατίτιδα β - Υπάρχει ένα εμβόλιο, αλλά δεν υπάρχει θεραπεία. Μπορεί να προκαλέσει καρκίνο στο συκώτι.
? Έρπης – Επίπονος και επεισοδιακός. Μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά δεν υπάρχει θεραπεία.
? HIV/AIDS – Αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά το 1984, το AIDS είναι η έκτη στη σειρά αιτία θανάτου ανάμεσα σε νέους άντρες και γυναίκες. Ο ιός είναι θανατηφόρος και ο χρόνος ασθενείας είναι μακρύς και επίπονος.
? Ο ιός του κονδυλώματος (HPV) και τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων – Το πιο κοινό ΣΜΝ. 33% των γυναικών έχουν αυτό τον ιό που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο στα γεννητικά όργανα και πόνο των γεννητικών οργάνων.
? Σύφιλη – Δε θεραπεύεται, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες στον εγκέφαλο ή την καρδιά.
? Τριχομονάδωση – Μπορεί να προκαλέσει αφρώδεις κολπικές εκκρίσεις ή να μην έχει κανένα σύμπτωμα. Μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό σε έγκυες γυναίκες.

Χλαμύδια

Τύπος μόλυνσης: Βακτηριακός; Από το μικρόβιο chlamydia trachomatis που ζει στα κολπικά υγρά και το σπέρμα
Τρόποι μετάδοσης: Κυρίως μέσω κολπικού και πρωκτικού σεξ. Αν και λιγότερο συχνά, είναι δυνατόν να μεταδοθεί μέσω στοματικού έρωτα και της επαφής του χεριού με τα μάτια.
Συμπτώματα: Η χλαμύδια είναι γνωστή ως η «σιωπηλή» ασθένεια, καθώς έως 75% των γυναικών και 50% των ανδρών δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, είναι συνήθως αφύσικες κολπικές εκκρίσεις ή εκκρίσεις το πέους (βλέννα ή πύον) και πόνο κατά τη διάρκεια της ούρησης. Τα συμπτώματα της χλαμύδιας στις γυναίκες μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στην κοιλιά, πυρετό, πόνο κατά τη διάρκεια της διείσδυσης και την ανάγκη πιο συχνής ούρησης. Η χλαμύδια στους άντρες μπορεί να εκδηλωθεί και μέσω φουσκώματος του ορθού εντέρου και πρηξίματος ή πόνου των όρχεων.
Θεραπεία: Για τη θεραπεία της μόλυνσης χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Για να εξασφαλίσει κάποιος τη σωστή θεραπεία θα πρέπει να ολοκληρώσει τη λήψη των φαρμάκων και να απέχει από το σεξ μέχρι το τέλος της θεραπείας και τη διεξαγωγή εξετάσεων που θα δείξουν ότι η μόλυνση έχει φύγει. Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσει κάποιος τη θεραπεία όσο το δυνατόν πιο νωρίς. Αν και η μόλυνση μπορεί να καταπολεμηθεί, οποιαδήποτε βλάβη έχει προκαλέσει πριν από τη θεραπεία δεν μπορεί να διορθωθεί.

Βλεννόρροια

Τύπος μόλυνσης: Βακτηριακός; από το βακτήριο Neisseria gonorrheae
Τρόποι μετάδοσης: Κυρίως μέσω κολπικού, πρωκτικού και στοματικού έρωτα. Τα βακτήρια μεταδίδονται μέσω κολπικών και σπερματικών υγρών. Η μόλυνση μπορεί να εκδηλωθεί στα γεννητικά όργανα, το στόμα ή τον πρωκτό.
Συμπτώματα: Από τη στιγμή της μόλυνσης, τα συμπτώματα της βλεννόρροιας κάνουν 2 έως 10 μέρες να εκδηλωθούν. Στις γυναίκες, συνήθως το πρώτο μέρος της μόλυνσης είναι ο τράχηλος. Από εκεί, η μόλυνση μεταφέρετε προς τη μήτρα και τις σάλπιγγες. Οι γιναίκες είναι πιο πιθανό να μην παρουσιάσουν κανένα σύμπτωμα από ότι οι άντρες. Αν αναπτύξουν συμπτώματα, τότε αυτά συνήθως περιλαμβάνουν: αιμορραγία μετά το σεξ, πόνο ή κάψιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης, ανάγκη συχνότερης ούρησης, κίτρινες ή ματωμένες κολπικές εκκρίσεις, κράμπες, αιμορραγία ανάμεσα στην έμμηνο ρήση, ναυτία ή εμετούς και πυρετός. Στους άντρες, τα συμπτώματα της βλεννόρροιας περιλαμβάνουν την έκκριση πύον από το πέος (λευκό, κίτρινο ή πρασινωπό) σε συνδυασμό με πόνο, αίσθημα καψίματος κατά τη διάρκεια της ούρησης και πρησμένους όρχεις. Αν η μόλυνση είναι στον πρωκτό, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν εκκρίσεις, φαγούρα στον πρωκτό και επίπονες μετακινήσεις εντέρων. Είναι, επίσης, πιθανό να παρουσιαστεί αίμα στα περιττώματα.
Θεραπεία: Η θεραπεία συνήθως αποτελείτε από μια απλή δόση φαρμάκων. Ανάλογα με την ηλικία και την ύπαρξη ή όχι εγκυμοσύνης, κάποια αντιβιοτικά μπορεί να μην είναι κατάλληλα. Επειδή συχνά συμβαίνει άνθρωποι να έχουν βλεννόρροια και χλαμύδια ταυτόχρονα, οι θεραπείες της βλεννόρροιας περιλαμβάνουν συχνά και φαρμακευτική αγωγή για τη χλαμύδια. Αν και η θεραπεία μπορεί να καθαρίσει τη μόλυνση δεν μπορεί να διορθώσει βλάβες που η βλεννόρροια μπορεί να έχει προκαλέσει στο αναπαραγωγικό σύστημα πριν τη θεραπεία.

Έρπης γεννητικών οργάνων (HSV-2)

Υπάρχουν δύο είδη του ιού του έρπη: ο Herpes Simplex Virus 1 (HSV-1) και ο Herpes Simplex Virus 2 (HSV-2). Γενικά, ο HSV-1 συνδέεται με το στοματικό έρπη, και σημαδεύεται από την ύπαρξη ανοιχτών πληγών γύρω από το στόμα, ενώ ο HSV-2 θεωρείται ως υπαίτιος του έρπητα τον γεννητικών οργάνων. Παρόλα αυτά, ο HSV-1 μπορεί να προκαλέσει και έρπητα των γεννητικών οργάνων. Ο ιός του έρπη ζει σε ορισμένα νευρικά κύτταρα στο σώμα μας και εκεί παραμένει ισόβια.
Τύπος μόλυνσης: Προερχόμενος από ιό
Τρόποι μετάδοσης: Μέσω της άμεσης επαφής του δέρματος με τη μολυσμένη περιοχή κατά τη διάρκεια κολπικού, πρωκτικού ή στοματικού έρωτα.
Συμπτώματα: Αν και τα πρώτα συμπτώματα έρπητα των γεννητικών οργάνων τείνουν να είναι χειρότερα από τα επόμενα ξεσπάσματα έρπη, συχνά είναι τόσο ήπια που δεν τους δίνουμε την απαραίτητη προσοχή. Αν κάποιος έχει εκτεθεί στον ιό, τα συμπτώματα μπορεί να πάρουν από 2 έως 10 μέρες για να εκδηλωθούν. Τα συμπτώματα του έρπητα μπορεί να περιλαμβάνουν φαγούρα ή κάψιμο και πόνο γύρω από τη μολυσμένη περιοχή. Επίπονα τραύματα στον κόλπο, στο πέος, γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων, τον πρωκτό και στους μηρούς μπορεί επίσης να εκδηλωθούν. Στις γυναίκες, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν και κολπικές εκκρίσεις.
Θεραπεία: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεραπεία για τον έρπητα. Παρόλα αυτά, μπορεί να λάβει κανείς θεραπεία για την ανακούφιση της δυσφορίας που προκαλεί το ξέσπασμα του ιού καθώς και για να μειώσει τη συχνότητα των ξεσπασμάτων. Υπάρχουν διαφορετικά είδη φαρμάκων για τον έρπητα στην αγορά, κάποιο από αυτά μπορεί να βοηθήσει και στη μείωση του κινδύνου μετάδοσης του ιού.

HIV/AIDS

Τύπος μόλυνσης: Προερχόμενος από ιό
Τρόποι μετάδοσης: Κυρίως μέσω κολπικού ή πρωκτικού σεξ χωρίς προφυλακτικό καθώς και μέσα από το μητρικό γάλα και τη χρήση της ίδιας σύριγγας με κάποιο μολυσμένο άτομο. Μπορεί, επίσης, να μεταδοθεί και κατά τη διάρκεια του στοματικού έρωτα ή από κοινή χρήση ερωτικών παιχνιδιών. Υπάρχει και κάποιος μικρός κίνδυνος μετάδοσης του ιού μέσω μετάγγισης αίματος.
Συμπτώματα: Τα αρχικά συμπτώματα του ιού HIV μοιάζουν με αυτά της γρίπης και περιλαμβάνουν πυρετό, πρησμένους λεμφαδένες, πονοκεφάλους, μυϊκούς πόνους και κόπωση. Παρόλα αυτά, αρκετοί δεν παρατηρούν κανένα σύμπτωμα του ιού. Αν και ο ιός μπορεί να παραμείνει κοιμισμένος στο σύστημά σας για πολλά έτη, θα συνεχίσει να αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημά με το να επιτίθεται στα λεμφοκύτταρα CD4. Όταν ο ιός υπερφορτώσει τα λεμφοκύτταρα CD4 (ή T4), ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει μια καιροσκοπική μόλυνση που θα καταλήξει στη διάγνωση του AIDS (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας).
Θεραπεία: Δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό HIV ή το AIDS. Τα φάρμακα του HIV συνήθως περιλαμβάνουν φάρμακα ενάντια στον ιό που λαμβάνονται για να εμποδίσουν την αύξηση ή ακόμα και να σκοτώσουν μέρος των μολυσμένων από τον HIV κυττάρων. Αν και αυτή η θεραπεία κατά του HIV/AIDS δεν είναι αποτελεσματική σε όλους, μπορεί να κρατήσει κάποιον υγιή και να αποτρέψουν την πρόοδο της μόλυνσης σε AIDS.
Επιπλοκές: Οι βασικές περιπλοκές που συνδέονται με τον HIV είναι ο αυξημένος κίνδυνος κάποιας σοβαρής αρρώστιας, της ανάπτυξης του AIDS και του θανάτου από μια περιπλοκή που θα σχετίζεται με το AIDS.
Συνέπειες σε βρέφη: Περίπου το 25% των μωρών που γεννιούνται από γυναίκες που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV έχουν μολυνθεί και αυτά και θα αναπτύξουν συμπτώματα του HIV μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Παρόλα αυτά, η χρήση φαρμάκων ενάντια στον ιό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού στο βρέφος.

Φθείρα του εφήβαιου

Οι ψείρες του εφηβαίου είναι παρασιτικά έντομα που μολύνουν συνήθως τις τρίχες γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Μπορούν να κολλήσουν και σε τρίχες του σώματος όπως, μασχάλες, φρύδια, πόδια, χέρια και βλέφαρα. Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων είναι μία από τις πιο κοινές σεξουαλικά μεταδιδόμενες μολύνσεις. Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων μπορεί να αντιμετωπιστούν με ειδικές λοσιόν και σαμπουάν.
Τύπος μόλυνσης: Παράσιτο
Τρόποι μετάδοσης: Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων μεταδίδονται εύκολα μεταξύ των σεξουαλικών συντρόφων. Κάθε στενή επαφή με μολυσμένο άτομο μπορεί να μεταδώσει το παράσιτο. Αν ο σύντροφός σου έχει κολλήσει ψείρες των γεννητικών οργάνων έχεις 95% πιθανότητες να κολλήσεις και εσύ. Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων μπορούν επίσης να μεταδοθούν και μεταξύ των μελών μιας οικογένειας καθώς οι ψείρες μπορούν να ζήσουν και για μικρό χρονικό διάστημα σε σεντόνια, πετσέτες και ρούχα. Παρόλα αυτά, αυτός ο τρόπος μετάδοσης είναι λιγότερο συχνός καθώς οι ψείρες ζουν μόνο 48 ώρες χωρίς να τρέφονται από αίμα. Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων είναι συχνές σε πυκνοκατοικημένα διαμερίσματα όπως, ξενώνες νέων, στρατώνες και οπουδήποτε πολλοί άνθρωποι έρχονται σε στενή επαφή μεταξύ τους.
Συμπτώματα: Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαγούρα και ενοχλήσεις στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Εφόσον οι ψείρες τρέφονται με αίμα, μπορεί να βρείτε γαλαζωπά σημεία εκεί από όπου έχουν φάει. Σκούρες κηλίδες μπορεί, επίσης, να εμφανιστούν στο δέρμα ή τα εσώρουχά. Αυτά τα σημάδια είναι τα περιττώματά τους και αποτελούν ένδειξη της μόλυνσης. Είναι, επίσης, κοινό να παρουσιάσει κανείς χαμηλό πυρετό και να αισθάνεται ενοχλημένος και εξασθενημένος όταν έχει μολυνθεί.
Θεραπεία: Οι ψείρες των γεννητικών οργάνων θεραπεύονται εύκολα με ειδικά σαμπουάν και λοσιόν. Για να καταπολεμήσετε αποτελεσματικά τη μόλυνση, ακολουθήστε προσεκτικά τις οδηγίες που γράφονται στη συσκευασία. Είναι σημαντικό, επίσης, να πλύνετε ότι ρούχα, σεντόνια και πετσέτες μπορεί να έχουν μολυνθεί. Τα αντικείμενα που δεν μπορούν να πλυθούν θα πρέπει να καθαριστούν με στεγνό καθάρισμα και να μπουν σε πλαστικό κάλυμμα για μερικές μέρες. Αυτό θα σκοτώσει όσες ψείρες έχουν επάνω. Για την καταπολέμηση των ψειρών που έχουν μολύνει τα φρύδια ή τις βλεφαρίδες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λοσιόν ειδική για την περιοχή των ματιών.

Ηπατίτιδα B (HBV)

Η ηπατίτιδα B είναι μια πιθανά σοβαρή ασθένεια που επιτίθεται στο συκώτι. Είναι μόλυνση προερχόμενη από ιό, παρόμοια με την ηπατίτιδα A και την ηπατίτιδα C. Αντίθετα από την ηπατίτιδα A, όμως, ο ιός της ηπατίτιδας B (HBV) έχει τη δυνατότητα να βλάψει σοβαρά το συκώτι σας και μπορεί να προκαλέσει χρόνια ασθένεια και ακόμη και το θάνατο. Το 10% όσον έχουν προσβληθεί θα αναπτύξουν χρόνια ηπατίτιδα B, στην οποία ο ιός μπορεί να μείνει στο σώμα για χρόνια. Το 15 έως 25% όσον έχουν χρόνια ηπατίτιδα B θα πεθάνυον από κάποια αρρώστια στο συκώτι. Τώρα υπάρχει το εμβόλιο που προστατεύει από τον ιό της ηπατίτιδας B.
Τύπος μόλυνσης: Προερχόμενος από ιό
Τρόποι μετάδοσης: Ανταλλαγή σωματικών υγρών από άτομο σε άτομο: κολπικό, στοματικό και πρωκτικό σεξ χωρίς προφυλακτικό, μόλυνση από την έγκυο μητέρα στο βρέφος, κοινή χρήση συριγγών, τατουάζ ή τρύπημα για σκουλαρίκι με μολυσμένη βελόνα, τρύπημα του δέρματος με μολυσμένα ιατρικά ή οδοντιατρικά εργαλεία, μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή προϊόντων αίματος και μεταμόσχευση μολυσμένων ιστών ή οργάνων.
Συμπτώματα: Ένα μεγάλο ποσοστό όσων μολύνονται από ηπατίτιδα δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί. Περίπου το 30% όσων έχουν προσβληθεί από ηπατίτιδα B δεν έχουν συμπτώματα. Άλλοι νιώθουν σα να έχουν κάποια απλή γρίπη. Τα συμπτώματα της ηπατίτιδας B περιλαμβάνουν: κιτρίνισμα του δέρματος ή του άσπρου των ματιών, (ίκτερος), κόπωση ή υπερβολική κόπωση, χάσιμο της όρεξης, ναυτίες και εμετούς, πόνο στην κοιλιά, πυρετό και κρυάδες, σκούρα ούρα και γκρι ή στο χρώμα του χαλκού περιττώματα. Συνήθως θέλει 9 έως 21 εβδομάδες από την ώρα της μόλυνσης για να εκδηλωθούν τα συμπτώματα της ηπατίτιδας B. Τα σημάδια της ηπατίτιδας B είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε ενήλικες παρά σε παιδιά. Το 1% όσων έχουν μολυνθεί από HBV θα παρουσιάσουν ακραίες παρενέργειες. Αυτό είναι γνωστό ως κεραυνοβόλος ηπατίτιδα. Η κεραυνοβόλος ηπατίτιδα απαιτεί άμεση ιατρική περίθαλψη.
Θεραπεία: Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για την ηπατίτιδα B. Οι περισσότερες μολύνσεις θα καθαρίσουν μέσα σε λίγους μήνες. Όσοι έχουν χρόνια ηπατίτιδα B μπορούν να πάρουν ορισμένα φάρμακα. Τα φάρμακα αυτά δε θα θεραπεύσουν την ηπατίτιδα B αλλά μπορούν να καθυστερήσουν την ανάπτυξή της καθώς και να μειώσουν τις πιθανότητες ασθένειας στο συκώτι.

Σύφιλη

Η σύφιλη είναι μια ΣΜΜ που μεταδίδεται από το βακτήριο Treponoma pallidum. Συχνά αποκαλείται ο «Μεγάλος Μιμητής» γιατί τα συμπτώματά της μοιάζουν με αυτά άλλων κοινών ασθενειών. Η πλειοψηφία όσων πάσχουν από σύφιλη είναι άντρες, περίπου το 60% των περιπτώσεων. Αν διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί εύκολα να θεραπευτεί. Αν, όμως, δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην καρδιά, ψυχολογικές διαταραχές, τύφλωση και θάνατο. Η σύφιλη αυξάνει, επίσης, τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV, που προκαλεί AIDS.
Τύπος μόλυνσης: Βακτηριακός
Τρόποι μετάδοσης: Η σύφιλη σχεδόν πάντα μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής με ένα μολυσμένο πρόσωπο. Το βακτήριο της σύφιλης μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα από τα έλκη ενός μολυσμένου προσώπου στις βλεννώδεις γραμμές του στόματος, των γεννητικών οργάνων, και του πρωκτού ενός μη-μολυσμένου σεξουαλικού συντρόφου. Αν και σπάνιο, είναι δυνατό να κολλήσει κανείς τη μόλυνση ερχόμενος σε επαφή με κάποια πληγή του ατόμου που έχει προσβληθεί. Η σύφιλη μπορεί, ακόμα, να περάσει από την έγκυο μητέρα στο αγέννητο βρέφος.
Συμπτώματα: Τα συμπτώματα της σύφιλης εμφανίζονται σε στάδια. Στην αρχή η σύφιλη προκαλεί ανώδυνες πληγές αποκαλούμενες "συφιλιδικά έλκη." Αυτές συνήθως εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και στα χείλη, τη γλώσσα και σε άλλα μέρη του σώματος. Γενικά, αυτά τα συφιλιδικά έλκη εξαφανίζονται μέσα σε μερικές εβδομάδες, αλλά αν δεν αντιμετωπιστούν, η αρρώστια μπορεί να προχωρήσει σε χρόνιο στάδιο. Το δεύτερο στάδιο της σύφιλης αρχίζει με την αναφυλαξία σύφιλης. Αυτή είναι μια μολυσματική καφετιά δερματική αναφυλαξία που εμφανίζεται συνήθως στο κάτω μέρος των ποδιών και στις παλάμες. Μπορεί να υπάρξουν ακόμη πυρετός, πονόλαιμος, πρησμένοι αδένες και χάσιμο μαλλιών. Το τρίτο στάδιο της σύφιλης μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια και μπορεί να προκαλέσει ζημιές στις αρθρώσεις και στα κόκαλα, αυξανόμενη τύφλωση, μούδιασμα στα άκρα ή δυσκολία στο συντονισμό των κινήσεων.
Θεραπεία: Αν διαγνωστεί νωρίς, η σύφιλη θεραπεύεται εύκολα. Μια ένεση πενικιλίνης μπορεί να θεραπεύσει όσους έχουν την αρρώστια για λιγότερο από ένα χρόνο. 24 ώρες μετά από την ένεση, η μόλυνση εξαφανίζεται. Μερικοί δεν ανταποκρίνονται στις ενέσεις πενικιλίνης ή δεν μπορούν να τις κάνουν λόγω αλλεργίας. Σε αυτή την περίπτωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλα αντιβιοτικά. Μετά από τη θεραπεία απαιτούνται τακτικές εξετάσεις αίματος κάθε ένα με δύο χρόνια για να εξακριβώσουμε ότι το βακτήριο δεν έχει παραμείνει στον οργανισμό. Η θεραπεία δεν μπορεί να διορθώσει τις βλάβες που προκάλεσε η σύφιλη πριν από αυτή.

Πηγή κειμένου: www.epigee.org/health